Oznakowanie
Nachylenie
Najwyższy punkt
Najniższy punkt
Suma podjazdów
Suma zjazdów
Odcinki o dużym nachyleniuWojewództwo:
Lubelskie
Królestwo:
Roztocze
Miejsce startu:
Krasnystaw, róg ulicy Piłsudskiego i Sobieskiego
Miejsce końca:
Krasnystaw, róg ulicy Piłsudskiego i Sobieskiego
Szlak "Do Wodnego Dołu" to krótka, licząca zaledwie 17 kilometrów, rekreacyjna trasa, wytyczona w okolicach Krasnegostawu. Szlak prowadzi do rezerwatu "Wodny Dół", gdzie znajduje się malowniczy wąwóz lessowy. Szlak nadaje się na krótką wycieczkę rowerową, ma nietypowe oznakowanie i jest dostępny dla każdego rowerzysty, niezależnie od jego kondycji fizycznej. Biegnie przez kilka niewielkich wsi, położonych w pobliżu Krasnegostawu. Poza krótkim odcinkiem drogami polnymi, wiedzie głównie nieuczęszczanymi drogami asfaltowymi. Szlak w całości przejezdny dla roweru z sakwami/przyczepką rowerową. Szlak poprowadzony wyłącznie po drogach wyłączonych z ruchu pojazdów lub po drogach lokalnych o małym i bardzo małym natężeniu ruchu pojazdów, brak niebezpiecznych skrzyżowań.
Ogólny przebieg szlaku: Krasnystaw (0,0 km) - Niemienice (5,3 km) - Niemienice Kolonia (7,3) - Rezerwat "Wodny Dół" (9,3 km) - Krasnystaw (17,0 km).
Szlak rozpoczyna się i kończy w zachodniej części Krasnegostawu. Prawa miejskie miasto otrzymało w 1394 r. w miejscu, gdzie już nieco wcześniej znajdował się zamek. Było to otoczone murami królewskie miasto, pełniące funkcje starostwa grodowego. Od XV do XIX w. była to siedziba biskupów chełmskich. W XVII w. obok zamku powstał zespół klasztoru augustianów, w XIX w. zamieniony na koszary. Zamek i mury miejskie zostały zniszczone w czasie wojen szwedzkich. W XVIII w. powstały istniejące do dziś, najcenniejsze barokowe zabytki Krasnegostawu: kolegium jezuickie i kościół pw. św. Franciszka Ksawerego oraz budynek seminarium. Obecnie w budynkach kolegium jezuickiego siedzibę ma Muzeum Regionalne.
Trasa prowadzi nieco pod górę, na tereny Wyniosłości Giełczewskiej. Określa się tak środkową część Wyżyny Lubelskiej, położoną pomiędzy trzema rzekami: Bystrzycą, Wieprzem i Porem. Tworzą ją wzgórza, zbudowane z odpornych skał wapiennych. W niektórych miejscach zalegają na nich płaty lessu - pylastej gleby powstałej w okresie zlodowaceń, której grubość dochodzi do kilkunastu metrów. Składa się on z bardzo drobnych ziarenek piasku, a właściwie pyłu. Warstwy lessu powstały w epoce lodowcowej na przedpolu topniejącego lądolodu, gdy silne, arktyczne wiatry zwiewały piaski, osadzane przez topniejące wody rzek lodowcowych, tworząc wydmy. W ten sposób utworzyła się gruba - gdzieniegdzie na kilkanaście metrów - warstwa skały lessowej, na której następnie wykształciły się żyzne czarnoziemy oraz gleby brunatne.
Taka budowa geologiczna sprzyja powstaniu na całym terenie wysoczyzny licznych wąwozów i parowów, osiągających długość do kilku kilometrów i głębokość do kilkudziesięciu metrów. Miejscową ludność nazywa je „dołami” lub „debrami”. W wielu miejscach debra tworzą rozgałęzione systemy, osiągając do 2 km długości.
Najciekawszym miejscem na trasie jest jeden z takich wąwozów, znajdujący się w rezerwacie "Wodny Dół". To typowy dla tych terenów, dość duży wąwóz, wyryty w wyniku działalności wody i człowieka w miękkich ziemiach lessowych. Wcięcie pogłębia się z upływem lat, dlatego wąwóz jest objęty ochroną. Na jego brzegach widoczne są liczne korzenie drzew, które wzmacniają glebę i utrudniają wymywanie lessu. Atrakcje na szlaku: 1. Krasnystaw - zabytki miasta 2. Wąwóz w rezerwacie "Wodny Dół". Szlak o charakterze rekreacyjnym.
Ogólny przebieg szlaku: Krasnystaw (0,0 km) - Niemienice (5,3 km) - Niemienice Kolonia (7,3) - Rezerwat "Wodny Dół" (9,3 km) - Krasnystaw (17,0 km).
Szlak rozpoczyna się i kończy w zachodniej części Krasnegostawu. Prawa miejskie miasto otrzymało w 1394 r. w miejscu, gdzie już nieco wcześniej znajdował się zamek. Było to otoczone murami królewskie miasto, pełniące funkcje starostwa grodowego. Od XV do XIX w. była to siedziba biskupów chełmskich. W XVII w. obok zamku powstał zespół klasztoru augustianów, w XIX w. zamieniony na koszary. Zamek i mury miejskie zostały zniszczone w czasie wojen szwedzkich. W XVIII w. powstały istniejące do dziś, najcenniejsze barokowe zabytki Krasnegostawu: kolegium jezuickie i kościół pw. św. Franciszka Ksawerego oraz budynek seminarium. Obecnie w budynkach kolegium jezuickiego siedzibę ma Muzeum Regionalne.
Trasa prowadzi nieco pod górę, na tereny Wyniosłości Giełczewskiej. Określa się tak środkową część Wyżyny Lubelskiej, położoną pomiędzy trzema rzekami: Bystrzycą, Wieprzem i Porem. Tworzą ją wzgórza, zbudowane z odpornych skał wapiennych. W niektórych miejscach zalegają na nich płaty lessu - pylastej gleby powstałej w okresie zlodowaceń, której grubość dochodzi do kilkunastu metrów. Składa się on z bardzo drobnych ziarenek piasku, a właściwie pyłu. Warstwy lessu powstały w epoce lodowcowej na przedpolu topniejącego lądolodu, gdy silne, arktyczne wiatry zwiewały piaski, osadzane przez topniejące wody rzek lodowcowych, tworząc wydmy. W ten sposób utworzyła się gruba - gdzieniegdzie na kilkanaście metrów - warstwa skały lessowej, na której następnie wykształciły się żyzne czarnoziemy oraz gleby brunatne.
Taka budowa geologiczna sprzyja powstaniu na całym terenie wysoczyzny licznych wąwozów i parowów, osiągających długość do kilku kilometrów i głębokość do kilkudziesięciu metrów. Miejscową ludność nazywa je „dołami” lub „debrami”. W wielu miejscach debra tworzą rozgałęzione systemy, osiągając do 2 km długości.
Najciekawszym miejscem na trasie jest jeden z takich wąwozów, znajdujący się w rezerwacie "Wodny Dół". To typowy dla tych terenów, dość duży wąwóz, wyryty w wyniku działalności wody i człowieka w miękkich ziemiach lessowych. Wcięcie pogłębia się z upływem lat, dlatego wąwóz jest objęty ochroną. Na jego brzegach widoczne są liczne korzenie drzew, które wzmacniają glebę i utrudniają wymywanie lessu. Atrakcje na szlaku: 1. Krasnystaw - zabytki miasta 2. Wąwóz w rezerwacie "Wodny Dół". Szlak o charakterze rekreacyjnym.
