Green Velo

Pierwszymi właścicielami Końskich byli Odrowążowie i właśnie z tych czasów – XII w. – pochodzą pierwsze pisemne wzmianki o miejscowości. Odrowążowie ufundowali kościół, wokół którego lokowało się pierwsze miasto. Prawa miejskie Końskie uzyskały najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku, które utraciły jednak w XV wieku.

W połowie XII w. wieś Końskie kupił kasztelan sieradzki Rafał z Małachowic. Pod panowaniem tego jednego z najznakomitszych rodów magnackich następuje prężny rozwój miejscowości. Szczególny jej rozkwit przypada na okres, gdy właścicielem Końskich był Jan Małachowski – Kanclerz Wielki Koronny. W 1748 r. na jego wniosek nastąpiło odnowienie praw miejskich przez króla Augusta III Sasa. W tym czasie nazwa miasta brzmiała Końskie Wielkie, a jego herbem były (i nadal są) litery JMK na czerwonym polu, co znaczyło Jan Małachowski Kanclerz. Planowano wzniesienie tu okazałej rezydencji, jednakże powstały tylko oficyny oraz rozległy park z wieloma ciekawymi pod względem architektonicznym budowlami. W XVIII w. Końskie utrzymywało się przede wszystkim z rolnictwa, handlu, rzemiosła, produkowano tu m.in. powozy i bryczki, jak również zasłynęło jako ośrodek przemysłu hutniczego i metalurgicznego. W okolicy prężnie funkcjonowało bowiem kilkaset fabryk żelaza oraz liczne kuźnice. Miasto traci na znaczeniu po upadku Rzeczpospolitej. Pod koniec XIX w. majątek wykupił hrabia Jan Tarnowski. Szanse na ponowny rozwój stworzyła dopiero uruchomiona w 1885 r. linia kolejowa prowadząca przez Końskie z Koluszek do Bodzechowa. Okres I wojny światowej oraz międzywojnia był dla miasta czasem stagnacji. Wielkie piętno na historii miasta odcisnęła natomiast II wojna światowa, a szczególnie okres okupacji hitlerowskiej.

Obiekty zabytkowe:
Zespół pałacowo-parkowy: powstał w latach 40-tych XVIII w. z inicjatywy Jana Małachowskiego. Plany obejmowały pałac główny, wraz z przylegającymi do niego skrzydłami. W pierwszej kolejności powstały skrzydła boczne, zaś łowny budynek nigdy nie doczekał się realizacji. Skrzydła przebudowano w XIX w. i w tej formie przetrwały do czasów obecnych. Główną atrakcję stanowi zatem okazały park, którym wzniesiono kilka niezwykle interesujących pod względem architektonicznym obiektów – neoklasycystyczną gloriettę (dekoracyjną budowlę ogrodową), klasycystyczną Świątynię Grecką, Oranżerię Egipską, ogrodową altanę. W południowej części otaczającego park ogrodzenia znajduje się natomiast neogotycki Domek Wnuczętów, dwie okazałe baszty oraz mała kapliczka.

Kolegiata pw. śś. Mikołaja i Wojciecha: jej powstanie datuje się na lata 1492-1520, zaś przebudowano ją na początku XX w. Wówczas wzniesiono nową wieżę, dobudowano zachodnią część nawy oraz dodano zębate szczyty dachu. W prezbiterium znajdują się dwa ciekawe nagrobki: Hieronima Konieckiego, późnorenesansowy z 1654 r., z płaskorzeźbą przedstawiającą śpiącego rycerza oraz kanclerza wielkiego koronnego Jana Małachowskiego i jego rodziny. Na zewnątrz w bryle kościoła warto zobaczyć późnoromański tympanon nad południowym wejściem z okazałą ornamentyką.

Centrum Informacji Turystycznej w Końskich
Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Końskie
ul. Partyzantów 1
26-200 Końskie
tel. 41 372 90 88
www.konskie.travel
e-mail: informacja@konskie.travel