Green Velo

Cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Uluczu jest jedną z najstarszych i najpiękniejszych drewnianych cerkwi w Polsce. Świątynia zlokalizowana jest na wzgórzu Dębnik wysoko wznoszącym się ponad dolinę Sanu. Na szczycie wzniesienia cerkiew jest otoczona starymi lipami. Badania historyczne wykazały, że początki świątyni sięgają połowy XVII wieku. Początkowo budowlę włączono w kompleks klasztoru bazylianów, który istniał do drugiej połowy XVIII wieku.

Według legendy cerkiew początkowo stała u podnóża wzgórza Dębnik, jednak w nocy tajemnicze siły przeniosły ją na szczyt. Świątynia jest trójdzielna, orientowana o konstrukcji zrębowej zbudowana z drewna jodłowego. Dachy pokryte są gontem, a całość otaczają soboty. We wnętrzu zachowały się drewniane polichromie, ikonostas oraz portal. Cerkiew była wielokrotnie remontowana i do 1925 roku służyła miejscowej ludności. Przed II wojną światową cerkiew częściowo się spaliła, a po II wojnie światowej pozostałe elementy konstrukcji budowli zostały rozebrane. W latach 60. XX wieku przeprowadzono gruntowny remont, jednak znaczna część konstrukcji nie odwzorowuje stanu pierwotnego. W najbliższym otoczeniu świątyni znajduje się kilka nagrobków. Najbardziej znana jest płyta pamiątkowa poświęcona księdzu Michałowi Werbyckiemu, który zasłynął jako autor tekstu do hymnu narodowego Ukrainy. Obecnie obiekt jest własnością Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku oraz jest jednym z ważniejszych obiektów na trasie szlaku architektury drewnianej. Znaczne oddalenie od cywilizacji wywołuje odczucie tajemniczości i doznania bliskości z sacrum.