Oznakowanie
Najwyższy punkt
Najniższy punkt
Suma podjazdów
Suma zjazdówWojewództwo:
Warmińsko-Mazurskie
Królestwo:
Nad Zalewem Wiślanym
Miejsce startu:
Elbląg, okolice skrzyżowania dróg krajowych nr 22 i S7
Miejsce końca:
Komorowo Żuławskie
Szlak o długości 45 kilometrów, poprowadzony dookoła największego jeziora Żuław - zarastającego trzcinami Jeziora Druzno, będącego wielką ostoją ptactwa wodnego. Przebiega obok największej depresji w Polsce (Raczki Elbląskie, -1,8 m.n.p.m.).
Cechą szlaku jest przebieg po drogach z betonowych płyt JOMB - "jumbach", którymi wykładane są żuławskie drogi, biegnące przez bagna. Z uwagi na podmokły charakter terenu część płyt zapadła się, przez co jazda rowerem po szlaku jest dość uciążliwa. Z tego powodu polecane na szlak są rowery górskie z dobra amortyzacją. Szlak biegnie przez typowe dla Żuław otwarte, pozbawione drzew tereny, więc w wietrzne dni należy spodziewać się dodatkowej uciążliwości z powodu wiatru. Na trasie znajdują się liczne tablice informacyjne, a oznakowanie jest bardzo dobre. Po drodze można natomiast zakupić podstawowe produkty spożywcze w małych wiejskich sklepikach. Szlak ten jest polecany miłośnikom architektury i krajobrazu Żuław, nie obawiających się trudniejszej do pokonania nawierzchni.
Ogólny przebieg szlaku: Elbląg, droga krajowa nr 22 na zachód od miasta (0,0 km) - Raczki Elbląskie, depresja (1,7 km) - Węgle-Żukowo (9,7 km) - Wiśniewo (18,5 km) - Stankowo (25,8 km) - Węzina (41,4 km) - Komorowo (45,4 km).
Szlak zaczyna się w pobliżu drugiego co do wielkości miasta województwa warmińsko-mazurskiego, jakim jest Elbląg. Od nazwy tego miasta pochodzi nazwa okolicy - Żuławy Elbląskie. Elbląg jest najstarszym miastem w województwie warmińsko-mazurskim. Prawa miejskie otrzymał on w 1246 r. jako jedno z pierwszych miast, lokowanych przez Zakon Krzyżacki. Do wybudowania zamku w Malborku był najważniejszym zakonnym miastem w Prusach. Wspaniały rozwój Elbląga w wiekach XII-XVII oparty był na członkostwie w Hanzie. Wyspa Spichrzów, położona na lewym brzegu rzeki Elbląg, była gospodarczym zapleczem portu elbląskiego. Tu znajdowały się magazyny i spichlerze. Miasto, nieprzerwanie rozwijające się od średniowiecza, zostało w 1945 r. niemal całkowicie zburzone. Szczęśliwie przetrwały najcenniejsze, gotyckie zabytki miasta: katedra pw. św. Mikołaja, kościół dominikański, szpital św. Ducha i Brama Targowa. Pieczołowicie odrestaurowane, są dziś ozdobą odbudowywanego od lat zespołu Starego Miasta. Bogatą spuściznę archeologiczną Elbląga można zobaczyć, zwiedzając tutejsze Muzeum Archeologiczno-Historyczne.
Początek szlaku znajduje się w bezpośredniej bliskości najniższego punktu w Polsce, jakim są Raczki Elbląskie. W tym miejscu teren obniża się blisko o 2 metry pod poziom morza, więc można o tym szlaku żartobliwie mówić, że jest "depresyjny". Szlak prowadzi przez typowy, płaski jak stół krajobraz żuławski.
Na trasie zobaczyć można kilka zabytkowych domów podcieniowych, wybudowanych przez dawniej mieszkających na tych terenach osadnikach holenderskich, zwanych Mennonitami. Dodatkowo atrakcją są widoki na samo jezioro, szczególnie ciekawe dla miłośników ptaków. Trudno dokładnie określić powierzchnię tego płytkiego, położonego niemal na poziomie morza, akwenu, ale wynosi ona ponad 1000 hektarów. Jezioro to stanowi ostoję ptaków błotnych, prowadzi przez nie szlak Kanału Elbląskiego. Trasa kończy się w Komorowie Żuławskim przy drodze krajowej nr S7 Gdańsk - Elbląg, na skraju Wysoczyzny Elbląskiej. Stamtąd dawną "siódemką" bezpiecznie można wrócić do Elbląga albo wybrać fragment wspinającego się na krawędź Wysoczyzny Elbląskiej, zielonego szlaku "Pocztyliona", co pozwoliłoby zobaczyć z góry panoramę całego jeziora. Obie trasy nie przekroczą 10 kilometrów do granic miasta, więc wycieczka wynosić będzie wówczas (licząc od dworca kolejowego) ok. 60 kilometrów. Atrakcje na szlaku: 1. Jezioro Druzno - najwiekszy akwen Żuław, ostoja ptactwa wodnego, obszar NATURA 2000; 2. Kanał Elbląsko-Ostródzki, prowadzący przez Jezioro Druzno; 3. Raczki Elbląskie - najniższy punkt w Polsce - depresja -1,8 m.n.p.m. (oznaczona); 4. Zabytki pomennonickie - domy podcieniowe, cmentarze - największy w Markusach. Szlak nie jest w całości przejezdny dla roweru z sakwami / przyczepką rowerową. Szlak poprowadzony wyłącznie po drogach wyłączonych z ruchu pojazdów lub po drogach lokalnych o małym i bardzo małym natężeniu ruchu pojazdów, brak niebezpiecznych skrzyżowań. Szlak dla miłośników kolarstwa górskiego i jazdy typu offroad.
Cechą szlaku jest przebieg po drogach z betonowych płyt JOMB - "jumbach", którymi wykładane są żuławskie drogi, biegnące przez bagna. Z uwagi na podmokły charakter terenu część płyt zapadła się, przez co jazda rowerem po szlaku jest dość uciążliwa. Z tego powodu polecane na szlak są rowery górskie z dobra amortyzacją. Szlak biegnie przez typowe dla Żuław otwarte, pozbawione drzew tereny, więc w wietrzne dni należy spodziewać się dodatkowej uciążliwości z powodu wiatru. Na trasie znajdują się liczne tablice informacyjne, a oznakowanie jest bardzo dobre. Po drodze można natomiast zakupić podstawowe produkty spożywcze w małych wiejskich sklepikach. Szlak ten jest polecany miłośnikom architektury i krajobrazu Żuław, nie obawiających się trudniejszej do pokonania nawierzchni.
Ogólny przebieg szlaku: Elbląg, droga krajowa nr 22 na zachód od miasta (0,0 km) - Raczki Elbląskie, depresja (1,7 km) - Węgle-Żukowo (9,7 km) - Wiśniewo (18,5 km) - Stankowo (25,8 km) - Węzina (41,4 km) - Komorowo (45,4 km).
Szlak zaczyna się w pobliżu drugiego co do wielkości miasta województwa warmińsko-mazurskiego, jakim jest Elbląg. Od nazwy tego miasta pochodzi nazwa okolicy - Żuławy Elbląskie. Elbląg jest najstarszym miastem w województwie warmińsko-mazurskim. Prawa miejskie otrzymał on w 1246 r. jako jedno z pierwszych miast, lokowanych przez Zakon Krzyżacki. Do wybudowania zamku w Malborku był najważniejszym zakonnym miastem w Prusach. Wspaniały rozwój Elbląga w wiekach XII-XVII oparty był na członkostwie w Hanzie. Wyspa Spichrzów, położona na lewym brzegu rzeki Elbląg, była gospodarczym zapleczem portu elbląskiego. Tu znajdowały się magazyny i spichlerze. Miasto, nieprzerwanie rozwijające się od średniowiecza, zostało w 1945 r. niemal całkowicie zburzone. Szczęśliwie przetrwały najcenniejsze, gotyckie zabytki miasta: katedra pw. św. Mikołaja, kościół dominikański, szpital św. Ducha i Brama Targowa. Pieczołowicie odrestaurowane, są dziś ozdobą odbudowywanego od lat zespołu Starego Miasta. Bogatą spuściznę archeologiczną Elbląga można zobaczyć, zwiedzając tutejsze Muzeum Archeologiczno-Historyczne.
Początek szlaku znajduje się w bezpośredniej bliskości najniższego punktu w Polsce, jakim są Raczki Elbląskie. W tym miejscu teren obniża się blisko o 2 metry pod poziom morza, więc można o tym szlaku żartobliwie mówić, że jest "depresyjny". Szlak prowadzi przez typowy, płaski jak stół krajobraz żuławski.
Na trasie zobaczyć można kilka zabytkowych domów podcieniowych, wybudowanych przez dawniej mieszkających na tych terenach osadnikach holenderskich, zwanych Mennonitami. Dodatkowo atrakcją są widoki na samo jezioro, szczególnie ciekawe dla miłośników ptaków. Trudno dokładnie określić powierzchnię tego płytkiego, położonego niemal na poziomie morza, akwenu, ale wynosi ona ponad 1000 hektarów. Jezioro to stanowi ostoję ptaków błotnych, prowadzi przez nie szlak Kanału Elbląskiego. Trasa kończy się w Komorowie Żuławskim przy drodze krajowej nr S7 Gdańsk - Elbląg, na skraju Wysoczyzny Elbląskiej. Stamtąd dawną "siódemką" bezpiecznie można wrócić do Elbląga albo wybrać fragment wspinającego się na krawędź Wysoczyzny Elbląskiej, zielonego szlaku "Pocztyliona", co pozwoliłoby zobaczyć z góry panoramę całego jeziora. Obie trasy nie przekroczą 10 kilometrów do granic miasta, więc wycieczka wynosić będzie wówczas (licząc od dworca kolejowego) ok. 60 kilometrów. Atrakcje na szlaku: 1. Jezioro Druzno - najwiekszy akwen Żuław, ostoja ptactwa wodnego, obszar NATURA 2000; 2. Kanał Elbląsko-Ostródzki, prowadzący przez Jezioro Druzno; 3. Raczki Elbląskie - najniższy punkt w Polsce - depresja -1,8 m.n.p.m. (oznaczona); 4. Zabytki pomennonickie - domy podcieniowe, cmentarze - największy w Markusach. Szlak nie jest w całości przejezdny dla roweru z sakwami / przyczepką rowerową. Szlak poprowadzony wyłącznie po drogach wyłączonych z ruchu pojazdów lub po drogach lokalnych o małym i bardzo małym natężeniu ruchu pojazdów, brak niebezpiecznych skrzyżowań. Szlak dla miłośników kolarstwa górskiego i jazdy typu offroad.
